Με νόμο η Ισλανδία θέλει να απαγορέψει της τσόντες στο Ίντερνετ. Μια από της πιο φιλελεύθερες και σεξουαλικά απελευθερωμένες χώρες με γυναίκα πρωθυπουργό δηλωμένη λεσβία θέλει να απαγορέψει με νόμο οι κάτοικοι της να βλέπουν δωρεάν ιστοσελίδες με πορνό από το Ίντερνετ.
Την απόφαση της αυτή την καλύπτει πίσω από το πλέγμα ότι τάχα μου θέλει να προστατεύσει τα παιδιά από την βία και να φροντίσει για την καλύτερη διαπαιδαγώγηση του. Φρούδες ελπίδες που φυσικά κανείς δεν πιστεύει.
Παραμύθια της Χαλιμάς
Παραμύθια της Χαλιμάς από γκέι και λεσβίες που έχοντας καταλάβει την εξουσία δείχνουν γιατί δεν πρέπει εξαρτημένα άτομα να έχουν πρόσβαση στην εξουσία. Είναι πολύ πιο εύκολο να ελέγξεις πολιτικά έναν γκέι η μια λεσβία από έναν κανονικό άνθρωπο. Αυτό που ο Θεός ονόμασε παραφύσιν και σου το έδωσε για έξοδο από το σώμα μην το χρησιμοποιείς για είσοδο. Και αν το κάνεις κάνε τον στον ευατό σου και όχι στους ηλίθιους που σε ψήφισαν δημοκρατικά και σε τοποθέτησαν στην πρωθυπουργία της χώρας. Ο λαός πρέπει να ξέρει τη ηγέτες επιλέγει και φυσικά φέρει της ευθύνες για της πράξης τους. Είναι δυνατόν να κόψουν την πρόσβαση σε όλους τους κατοίκους της Ισλανδίας σε ιστοσελίδες πορνογραφικού περιεχομένου όταν δείχνουν την σεξουαλική τους απελευθέρωση στα Ελληνικά νησιά το καλοκαίρι; Τι παραμύθια λένε στους δύστηχους Ισλανδούς περί βίας. Στης ταινίες του Χόλυγουντ και στα παιχνίδια που παίζουν οι πιτσιρικάδες υπάρχει πολύ περισσότερη βία από οτι σε μια τσόντα. Στης τσόντες υπάχει σεξ και όχι βία.
Μετά τα στριπτίζ κλάμπ που τα έκλεισαν με νομο καθώς και την απαγόρευση της έντυπης πορνογραφίας μαζί με την ποινικοποίηση των πελατών και όχι των γυναικών που ασκούν το επάγγελμα της πορνείας φαίνετε ότι η Δημοκρατία φεύγει από αυτή την χώρα και στην θέση της εμφανίζονται κομπλεξικοί γκέι και λεσβίες που εξυπηρετώντας συμφέροντα φυσικά αποφασίζουν και διατάσσουν για το τι επιτρέπετει και τι απαγορεύετεαι. Δημιουργούν της κατάλληλες προυποθέσεις για να εμφανιστεί ένα καινούριο φασιστικό καθεστος όπως πολλοί λαοί, συμπεριλαμβανομένων εμάς έχουν γνωρίσει στο παρελθόν. Κλασσικό παράδειγμα δικτατορίας. Ποιος είναι αυτός που θα αποφασίσει τι είναι πορνογραφικό υλικό και τι όχι; Ποιος θα μου πει τι πρέπει να απαγορευτεί και τι όχι;
Λογοκρισία στην Ισλανδία
Αν αυτός ο νόμος περάσει θα συμαίνει περιορισμό των ατομικών ελευθεριών των πολιτών, θα συμαίνει η ταφόπλακα της Δημοκρατίας και την έλευση ενός απολυταρχικού καθεστώτος που μπορεί οι Ισλανδοί να μην είχαν ζήσει μέχρι τώρα όμως τώρα χτυπά στην πόρτα τους. Η ιδέα τώρα μπορεί να περιγελάτε και να λέγετε τρελή και φασιστική όμως οι Ισλανδοί ήταν η μόνη χώρα στον κόσμο που άφησε της τράπεζες της να χρεωκοπήσουν σώζοντας κατ αυτόν τον τροπο της περιουσίες των κατοίκων της, γεγονός για το οποίο θαυμάστηκε από πολλούς.
Αν είναι δυνατόν τέτοια πράγματα να περνάνε στο ντούκου και να μην σχολιάζονται και απλά ο κάθε τρελαμένος φασίστας να κάνει ότι γουστάρει;
